poszczęścić się

poszczęścić się: {{stl_3}}poszczęścić się {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}pɔʃʧ̑ɛj̃ɕʨ̑iʨ̑ ɕɛ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-ści{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_26}}vr{{/stl_26}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_26}}vimpers {{/stl_26}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_14}}Glück haben {{/stl_14}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}[nie] poszczęściło mu się [na egzaminie] {{/stl_22}}{{stl_14}}er hatte [bei der Prüfung] [kein] Glück {{/stl_14}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

poszczęścić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos dk VIIb, poszczęścić sięci się {{/stl 8}}{{stl 7}} coś udało się szczęśliwie, powiodło się komuś; ktoś miał szczęście osiągnąć coś wartościowego; komuś dopisało szczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszczęściło się komuś w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poszczęścić — dk VIa, poszczęścićści, poszczęścićścił książk. «sprawić, by się komuś szczęściło, powiodło się, aby się coś udało» Los komuś poszczęścił. poszczęścić się zwykle nieos. «ułożyć się, wypaść szczęśliwie; powieść się, udać się, dopisać» Poszczęściło … Słownik języka polskiego
poszczęścić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, poszczęścićci, poszczęścićszczęść {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować, by coś udało się, powiodło komuś, by dopisało komuś szczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pan Bóg poszczęścił rolnikom w zbiorach. Los komuś poszczęścił … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias